Wielkopolska Ignacemu J.Paderewskiemu

Prof. dr hab. Andrzej Kwilecki, Laureat Złotego Hipolita 2003, Członek Honorowy Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego stwierdza: Sprawia mi radość, że kolejna inicjatywa Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego wzniesienia w Poznaniu pomnika wybitnemu Polakowi, dotyczy postaci długo pamiętanej w mojej rodzinie. Tak było w przypadku posągu Hipolita Cegielskiego, pomnika człowieka  zaprzyjaźnionego, współpracującego gospodarczo w moim pradziadem, Mieczysławem Z Oporowa koło Szamotuł. Tak jest obecnie, kiedy projekt szczególnego upamiętniania dzieła Ignacego Paderewskiego odnosi się do tak niezwykłego człowieka. Niegdyś gościa serdecznie witanego u tegoż mojego pradziada, Mieczysława i jego żony Marii, mieszkających w Oporowie koło Ostroroga. Znamy, choćby częściowo  literaturę poświęconą Paderewskiemu, biografie, opracowania poszczególnych rodzajów twórczości i form działalności patriotycznej, artystycznej, politycznej, filantropijnej. Znamy różne szczegóły jego światowej kariery pianistycznej, której zawdzięcz niezwykłą popularność i rzesz publiczności, jak i uznanie oraz przyjaźń mężów stanu, przywódców państw, twórców kultury.

Przypomnę, że miłośniczka muzyki, królowa Elżbieta Belgijska oddawała hołd Paderewskiemu w ten sposób, że kiedy pojawiał się na estradzie koncertowej, wstawała z miejsca na jego powitanie. Jednak wiele szczegółów z życia i działalności Paderewskiego czeka jeszcze na odkrycie, mianowicie te, które są ukryte we wspomnieniach i pamiętnikach, w korespondencji prywatnej,  nawet w albumach fotograficznych. Jako przykład przytoczę właśnie szczegół wzięty z rodzinnego pamiętnika, napisanego przez Marię Żółtowską, córkę wspomnianego już mojego pradziada, Mieczysława i jego zony Marii, mieszkających we wspomnianym Oporowie, koło Ostroroga. Pamiętnik ten znajduje się w zbiorach Biblioteki Kórnickiej  i w rękopisie i w maszynopisie.  Pamiętnik ten nie był nigdy publikowany. Autorka opowiada w nim o przyjeździe Paderewskiego do Wielkopolski w lutym 1890 roku.

Budowa posągu Hipolita Cegielskiego w Poznaniu zakończyła się pełnym powodzeniem. Jestem przekonany, że również Ignacy Jan Paderewski będzie wkrótce miał w Poznaniu pomnik godny jednego z największych Polaków w historii naszego kraju. Ufam w zdolności i umiejętności organizacyjne Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego. Ufam w pomoc i zainteresowanie władz, mam też nadzieję inicjatywą budowy pomnika zainteresują się żywo obywatele i okażą szczodrość w tym zakresie.