Wielkopolska Ignacemu J.Paderewskiemu

mówi wybitny, światowej sławy, polski naukowiec - historyk, prof. zw. dr hab. Lech Trzeciakowski z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu  - nawiązując do prac nad wzniesieniem w stolicy Wielkpolski pomnika Wielkiemu Polakowi - i poszerza tę treść skondensowanym esejem historycznym o związkach Ignacego Jana Paderewskiego z Poznaniem: „Idea wzniesienia w Poznaniu pomnika Ignacego Jana Paderewskiego zasługuje na gorące poparcie. Serdeczne i wszechstronne są więzi łączące Wielkiego Polaka z naszym miastem. W świadomości Poznańczyków trwałe miejsce zajmuje wizyta Mistrza w pamiętnych dniach grudnia 1918 r., które stały się zaczynem Powstania Wielkopolskiego. Związki łączące Paderewskiego z Poznaniem sięgają schyłku XIX wieku. W lutym 1890 roku Paderewski dał dwa koncerty w Poznaniu: w sali Lamberta, nieopodal dzisiejszego kina Apollo i Teatrze Polskim . Stał wtedy u progu wielkiej kariery. Jego występy były nie tylko wielkim przeżyciem artystycznym, ale manifestacją patriotyczną. W 1901 roku bawił w Poznaniu dwukrotnie. Był już artystą sławy światowej. Wstępował w Sali Lamberta i Teatrze Polskim. Trudno opisać niebywałego entuzjazmu, słuchaczy. W Teatrze Polskim koncert zwieńczył „ Polonezem „Chopina. Uczucia obecnych oddają słowa „Skończył, a wszystkim się zdawało, że Mistrz gra jeszcze, a to w sercach grało". Honorarium przeznaczył na pomoc dla dzieci wrzesińskich, uczestników sławnego strajku szkolnego w obronie języka ojczystego.

Ojciec Eleuteriusz Stanisław Klimczak, franciszkanin, misjonarz polski w Kongo, który przebywał w Polsce, w rodzinnej Wielkopolsce na urlopie i w tym czasie, w dniu 6 września 2012 roku obchodził Jubileusz 50-lecia swojego kapłaństwa, znalazł chwilę czasu, aby powiedzieć swoje zdanie na temat obywatelskiego projektu Budowu w stolicy Wielkopolski pomnika Ignacego Jana Paderewskiego. Projektu realizowanego przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego przy finansowym, dobrowolnym wsparciu obywateli i firm. Oto co nam powiedział: „Uważam, że jest to cenna i wielce potrzebna inicjatywa. O Ignacym Paderewskim nie tylko uczyłem się w szkole na lekcjach historii polskiej, ale także wiele czytałem i często myślałem o Nim nie tylko jako Polak, nie tylko jako urodzony w Wielkopolsce, z którą w jakimś sensie związał się ten wielki artysta muzyk i polityk, ale myślałem o Nim także, z mojego punktu widzenia księdza przygotowującego się do misji, jako o swego rodzaju  misjonarzu.

 

Marszałek Województwa Wielkopolskiego – Marek Woźniak wyraził następującą swoją opinię na temat inicjatywy obywatelskiej, pobudowania w Poznaniu pomnika Ignacego Jana Paderewskiego: W dniu 27 grudnia 2010 roku, w 92. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego, mówiłem do zebranych pod Pomnikiem Powstańców Wielkopolskich uczestników uroczystości upamiętniających ten zwycięski zryw niepodległościowy, co następuje: „(…) Niezwykle emocjonujące, przepojone patriotyzmem wystąpienie Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu i wcześniejszy jego przejazd przez Wielkopolskę, gdzie na każdej, rzęsiście oświetlonej stacji witają mistrza tłumy, jest jak iskra, która pada na starannie przygotowane do podpalenia ognisko. Wielkopolanie są gotowi. Obecność Paderewskiego staje się impulsem do rozpoczęcia walki o niepodległość. Być może słowa mistrza utwierdzają ich w przekonaniu, że aby wolność się ziściła potrzeba  „rąk i serc. A następnego dnia, 27 grudnia 1918 roku, wybucha Powstanie Wielkopolskie”. Powiedziałem też wówczas, że ta powstańcza rocznica była szczególna. Dedykowaliśmy ją właśnie Ignacemu Janowi Paderewskiemu, w 150. rocznicę jego urodzin….